บทที่ 592

ชีวิตที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอนนั่นแหละ ถึงเรียกว่าชีวิต

“หนิงอวี่เหมียนกับเย่หว่านเอ๋อร์มาหรือยังคะ” เวินเอ่อร์หว่านเปลี่ยนเรื่องคุย

“มาแล้ว อยู่ที่ห้องรับแขกนั่นแหละ”

เวินเอ่อร์หว่านเดินไปทางบันได มู่เหยียนเซินเดินตามอยู่ข้างหลังเธอ

ทั้งสองคนเงียบลง

ต่างคนต่างก็มีเรื่องในใจ

ในห้องรับแข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ